Η μόλυνση του τόπου του εγκλήματος συνήθως προκύπτει μέσω των ενεργειών του προσωπικού στη σκηνή

Γενικά, όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός του προσωπικού στη σκηνή, τόσο πιο πιθανό είναι να μολυνθεί η σκηνή/τα στοιχεία. Το προσωπικό του σκηνικού μπορεί να εναποθέσει τρίχες, ίνες ή ίχνη υλικού από τα ρούχα του ή να καταστρέψει υποδήματα ή δακτυλικά αποτυπώματα. Μοτίβα υποδημάτων μπορούν επίσης να εναποτεθούν από το προσωπικό του τόπου του εγκλήματος ή από οποιονδήποτε εισέρχεται στη σκηνή. Όπως μας έχει διδάξει ο καθηγητής Locard, όταν δύο αντικείμενα έρχονται σε επαφή μεταξύ τους, ανταλλάσσουν ίχνη αποδεικτικών στοιχείων. Κάθε φορά που μπαίνουμε σε έναν τόπο εγκλήματος, όχι μόνο αφήνουμε δυνητικά ίχνη αποδεικτικών στοιχείων πίσω μας, αλλά και αφαιρούμε στοιχεία από τη σκηνή.

Η ιατροδικαστική ανάλυση DNA έχει γίνει ένα όλο και πιο ισχυρό ερευνητικό εργαλείο. Η ανάλυση των βιολογικών υγρών και των κυττάρων που βρίσκονται τώρα στους τόπους του εγκλήματος μπορεί, με σχετικά υψηλή σιγουριά, να αποκλείσει/συμπεριλάβει έναν πιθανό ύποπτο και να παρέχει μια αριθμητική εκτίμηση της ομοιότητας της σκηνής του εγκλήματος και του DNA του υπόπτου. Η τεχνολογία DNA που χρησιμοποιείται σε εργαστήρια εγκληματικότητας σε όλη τη χώρα μπορεί να λάβει δείγματα που είναι πολύ μικρά ή υποβαθμισμένα και να ξεπεράσει το DNA που υπάρχει για να παρέχει ένα αρκετά μεγάλο δείγμα για ανάλυση.  H μείωση της πιθανότητας μόλυνσης στους τόπους του εγκλήματος γίνεται όλο και πιο σημαντική. 

Το αναμενόμενο επίπεδο κινδύνου μόλυνσης σχετίζεται με τον τύπο του τόπου του εγκλήματος και τον αντίστοιχο αριθμό ατόμων που έχουν πρόσβαση στη σκηνή. Σε μια σκηνή διάρρηξης, το θύμα και ο αστυνομικός που κάνει την αναφορά μπορεί να είναι τα μόνα άτομα παρόντα. Αντίθετα, μια τυπική σκηνή θανάτου θα επισκέπτονταν συνήθως ο πρώτος ανταποκρινόμενος, οι παραϊατρικοί, οι ερευνητές, οι εξεταστές σκηνής του εγκλήματος, οι ιατροδικαστές ή οι ιατροδικαστές, οι εισαγγελείς και πιθανώς οι επόπτες. Η οικογένεια, οι φίλοι και οι γείτονες του θύματος μπορεί επίσης να είναι παρόντες. Προφανώς, λόγω του υψηλότερου αριθμού ατόμων που έρχονται σε επαφή με τη σκηνή, η πιθανότητα μόλυνσης θα ήταν σημαντικά υψηλότερη σε μια σκηνή θανάτου.

Οι περιβαλλοντικές συνθήκες μπορεί επίσης να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μόλυνση των στοιχείων του τόπου του εγκλήματος. Ο άνεμος, ο ήλιος, η βροχή, το χιόνι και η θερμοκρασία μπορούν να παίξουν βασικό ρόλο στην καταστροφή των αποδεικτικών στοιχείων σε έναν τόπο εγκλήματος. Για παράδειγμα, εάν υπάρχει αίμα σε έναν υπαίθριο τόπο εγκλήματος και βρέχει, το αίμα μπορεί να αραιωθεί τόσο ώστε να γίνει αδύνατη η εξέταση του αίματος. Το ίδιο θα ίσχυε αν το αίμα εκτεθεί στον ήλιο σε μια εξαιρετικά ζεστή και υγρή μέρα. Το υγρό θα αποσυντεθεί ή θα μολυνθεί από βακτήρια σε σημείο όπου η περαιτέρω ανάλυση θα ήταν αδύνατη ή ασαφής στην καλύτερη περίπτωση.

Ο άνεμος και η θερμοκρασία είναι επίσης πιθανοί μηχανισμοί μόλυνσης. Ο άνεμος μπορεί να μεταφέρει ρύπους ή κυριολεκτικά να παρασύρει στοιχεία. Η ακραία θερμοκρασία μπορεί προφανώς να προκαλέσει προβλήματα επειδή τα είδη που περιέχουν στοιχεία είναι «μαγειρεμένα» ή «παγωμένα». Αυτό ισχύει για εξωτερικές σκηνές που δεν προστατεύονται, αλλά μπορεί επίσης να ισχύει και για εσωτερικές σκηνές χωρίς δυνατότητες θέρμανσης ή ψύξης.

Η πιθανότητα μόλυνσης από στοιχεία (ή τόπος εγκλήματος) αυξάνεται καθώς αυξάνεται και ο αριθμός των ατόμων που εισέρχονται στον τόπο του εγκλήματος. Μόλις ασφαλιστεί μια σκηνή, ο κίνδυνος μόλυνσης μειώνεται σημαντικά. Τι γίνεται όμως με τα γεγονότα που συνέβησαν πριν εξασφαλιστεί η σκηνή; Πόσα άτομα μπήκαν και βγήκαν από τη σκηνή χωρίς να καταγραφούν ότι ήταν εκεί; Για παράδειγμα, σε μια ιδιωτική κατοικία, το θύμα, η οικογένειά του και οι ανακριτές είναι συνήθως τα μόνα άτομα που έχουν βρεθεί στον τόπο του εγκλήματος. Σε έντονη αντίθεση, εάν συμβεί ληστεία τράπεζας, φυσικά στοιχεία όπως δακτυλικά αποτυπώματα, υποδήματα και ίχνη (καθώς και βιολογικά) στοιχεία θα μπορούσαν να υπάρχουν από πολλά άτομα που επισκέφτηκαν πρόσφατα την τράπεζα ή από εκείνους τους πελάτες που ήταν παρόντες τη στιγμή του συμβάντος. Παρόμοια κατάσταση θα υπήρχε επίσης εάν το έγκλημα συνέβαινε σε δωμάτιο μοτέλ ή δημόσιο πάρκο. Το μέγεθος της πιθανής καταστροφής και μόλυνσης φυσικών αποδεικτικών στοιχείων σε δημόσιους χώρους όπως αυτοί αποτελεί πραγματική πρόκληση για την επιβολή του νόμου.

Αφού ασφαλιστεί η σκηνή, η πιθανότητα μόλυνσης εξακολουθεί να υπάρχει. Η σκηνή συνήθως εξασφαλίζεται μόνο από έναν αξιωματικό. Αυτό είναι προβληματικό εάν δεν ληφθούν μέτρα για την είσοδο άλλων στον τόπο του εγκλήματος από άλλες οδούς. Είναι εξαιρετικά δύσκολο σε ορισμένες περιπτώσεις να προστατεύσετε πλήρως τη σκηνή από μη εξουσιοδοτημένο προσωπικό. Για άλλη μια φορά, σε μια διάρρηξη κατοικιών, η σκηνή είναι λιγότερο περίπλοκη και μπορεί να ασφαλιστεί αρκετά γρήγορα με ελάχιστο προσωπικό. Ένα δημόσιο πάρκο, από την άλλη πλευρά, μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να ασφαλιστεί πλήρως και να διατηρηθεί μέχρις ότου η σκηνή του εγκλήματος υποβληθεί σε πλήρη επεξεργασία.

Ο κίνδυνος μόλυνσης σε όλες τις σκηνές του εγκλήματος μειώνεται με την ενδελεχή προστασία της σκηνής. Κατά συνέπεια, ο καθορισμός της διάστασης της σκηνής θα πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα. Δεν μπορούμε να προστατεύσουμε κάτι που δεν αναγνωρίζουμε ως μέρος της σκηνής. Οι εσωτερικές σκηνές, λόγω του ότι είναι κλειστές κατασκευές, φαίνονται ευκολότερο να ασφαλιστούν. Οι εξωτερικές σκηνές, από την άλλη πλευρά, είναι πιο δύσκολο να ασφαλιστούν λόγω της πιθανής μόλυνσης από παράγοντες όπως οι καιρικές συνθήκες και τα πλήθη. Ως αποτέλεσμα, αυτού του είδους οι σκηνές απαιτούν περισσότερο προσωπικό για την κατάλληλη προστασία. Η ταινία φραγμού, είναι συνήθως κίτρινου χρώματος και σημειώνεται με τις λέξεις «τόπος του εγκλήματος» ή «αστυνομική γραμμή» με τις πρόσθετες λέξεις «μην διασχίζεις», χρησιμοποιείται για την αναγνώριση της εξωτερικής περιμέτρου της σκηνής. Πάντα χρειάζονται φυσικά εμπόδια για τον καθορισμό των περιοχών που περιορίζονται στο κοινό καθώς και σε άλλα μέλη του προσωπικού επιβολής του νόμου. Το φράγμα που χρησιμοποιείται μπορεί να είναι τόσο απλό όσο ένα σχοινί ή πρόσθετες σημάνσεις με προσαρτημένες πινακίδες. Η παροχή οπτικών ορίων στη σκηνή βοηθά στον περιορισμό της πρόσβασης και στη μείωση των κινδύνων μόλυνσης.

Μόλις καθοριστεί η περιοχή, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα διοικητήριο. Ο σχηματισμός θέσης διοίκησης μειώνει την πιθανότητα μόλυνσης της σκηνής περιορίζοντας την πρόσβαση του προσωπικού στη σκηνή και προσδιορίζοντας ποιος εισέρχεται και ποιος εξέρχεται από τη σκηνή. Ένα μεγάλο έγκλημα μπορεί να απαιτεί παραϊατρικούς, πυροσβέστες, οικογένεια, φίλους, γείτονες, περιπόλους, ερευνητές, επόπτες, προσωπικό του τόπου του εγκλήματος, ιατροδικαστές, όλοι παρόντες στη σκηνή. Κάθε άτομο έχει τη δυνατότητα να καταστρέψει ή να μολύνει τη σκηνή μέσω της φυσιολογικής τριχόπτωσης και της μεταφοράς ινών και ιχνηλατών από το δικό του περιβάλλον (σπίτι, γραφείο ή οχήματα) στον τόπο του εγκλήματος. Ακόμη και το κατοικίδιο της οικογένειας μπορεί να μολύνει τη σκηνή μέσω της εισαγωγής πρόσθετων ιχνοστοιχείων και της μεταφοράς στοιχείων από τη μια περιοχή της σκηνής στην άλλη.