Ειδικές εκτιμήσεις για αποδείξεις σεξουαλικής επίθεσης

Όταν ασχολείται με σεξουαλικές επιθέσεις, ο ερευνητής έχει συνήθως ένα ζωντανό θύμα που μπορεί να παρέχει στον ερευνητή πληροφορίες που θα βοηθήσουν στη συλλογή και διατήρηση των σχετικών αποδεικτικών στοιχείων. Ο ερευνητής θα πρέπει να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες, ώστε να γνωρίζει ποια στοιχεία να συγκεντρώσει. Για παράδειγμα, εάν το θύμα πει στον ερευνητή (ο οποίος στην περίπτωση αυτή μπορεί να είναι ο εξεταζόμενος ιατρός) ότι δεν σημειώθηκε στοματική διείσδυση, τότε ο ερευνητής γνωρίζει ότι δεν θα χρειαστεί να ληφθούν επιχρίσματα από το στόμα. Οποιαδήποτε πληροφορία θα πρέπει να διαβιβαστεί στο εργαστήριο εγκληματικότητας, έτσι οι ιατροδικαστές θα γνωρίζουν πώς να επεξεργαστούν τα αποδεικτικά στοιχεία που υποβλήθηκαν. Τα αποδεικτικά στοιχεία δεν πρέπει ποτέ να υποβάλλονται χωρίς κοινοποίηση σχετικών πληροφοριών.

Όταν αντιμετωπίζετε σεξουαλικά εγκλήματα, το θύμα πρέπει να μεταφερθεί αμέσως στο νοσοκομείο και η εξέταση να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό. Θα πρέπει να ληφθούν φωτογραφίες για να τεκμηριώσουν τυχόν τραυματισμούς που υπέστη το θύμα. Εάν είναι απαραίτητο, στοματικά, κολπικά ή/και πρωκτικά επιχρίσματα πρέπει να ληφθούν από το θύμα και να στεγνώσουν στον αέρα για μία ώρα σε κινούμενη πηγή αέρα το συντομότερο δυνατό. Θα πρέπει να συλλέγονται το συντομότερο δυνατό, επειδή το σώμα αρχίζει να διασπά τα διάφορα συστατικά στο σπερματικό υγρό μέσω της αποστράγγισης, της ενζυμικής δραστηριότητας, του pH κ.λπ. Τα επιχρίσματα πρέπει να στεγνώνονται στον αέρα κάτω από έναν ανεμιστήρα για τουλάχιστον μία ώρα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε από τον γιατρό στο νοσοκομείο, είτε, όταν παραλάβει το κιτ από τον γιατρό, ο ερευνητής θα πρέπει να το φέρει αμέσως σε ασφαλές μέρος και να το στεγνώσει στον αέρα. Ο λόγος για αυτό είναι ότι η υγρασία στα επιχρίσματα επιτρέπει την ανάπτυξη μικροοργανισμών που μπορεί να καταστρέψουν την αποδεικτική αξία των επιχρισμάτων. Τα γνωστά δείγματα σάλιου από το θύμα πρέπει επίσης να στεγνωθούν στον αέρα μαζί με άλλα υγρά ή υγρά δείγματα (χωρίς να συμπεριλαμβάνονται δείγματα ολικού αίματος, κολπική πλύση ή άλλα δείγματα υγρού που συλλέγονται).

Συνήθως, το καλύτερο δείγμα σπερματικού υγρού προέρχεται από τα επιχρίσματα, αρκεί να διατηρηθούν σωστά. Το επόμενο καλύτερο μέρος είναι συνήθως τα εσώρουχα του θύματος, επειδή το σπερματικό υγρό θα στραγγίσει στο εσώρουχο (εάν η επίθεση ήταν κολπικής ή πρωκτικής φύσης). Ο λεκές μερικές φορές διατηρείται καλύτερα επειδή το σπερματικό υγρό τείνει να στεγνώνει πιο γρήγορα στο εσώρουχο. Εάν το εσώρουχο έχει υγρούς λεκέδες, τότε θα πρέπει να στεγνώσει στον αέρα το συντομότερο δυνατό πριν από τη συσκευασία. Τα ρούχα μπορεί να είναι μια καλή πηγή σπερματικού υγρού εάν ο δράστης εκσπερμάτισε στα ρούχα του θύματος. Τα ρούχα μπορεί επίσης να είναι πηγή για το αίμα, τις τρίχες, τις ίνες ή άλλα στοιχεία του υπόπτου που μεταφέρονται στο θύμα από τον ύποπτο. Τα ρούχα πρέπει να στεγνώνονται στον αέρα πριν από τη μόνιμη συσκευασία και κάθε ένδυμα πρέπει να συσκευάζεται χωριστά.

 

Τα σεντόνια, τα παπλώματα, τα παπλώματα κ.λπ. μπορούν επίσης να αποτελέσουν πηγή αποδείξεων από τον ύποπτο. Η αξία αυτού του τύπου αποδεικτικών στοιχείων θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά από τον ερευνητή πριν τη συλλογή τους. Εάν το κρεβάτι είναι μια περιοχή "μεγάλης κυκλοφορίας", που σημαίνει ότι πολλά άτομα έχουν πρόσβαση στο κρεβάτι και τα σεντόνια δεν έχουν καθαριστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε δεν θα έχει τόση αποδεικτική αξία όσο ένα κρεβάτι όπου μόνο ένα άτομο είχε πρόσβαση σε αυτό και τα σεντόνια έχουν καθαριστεί πρόσφατα. Ο ερευνητής θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την τεχνική του πλευρικού φωτισμού για να αναζητήσει τυχόν χαλαρά ίχνη στα φύλλα που μπορεί να χαθούν κατά τον χειρισμό και τη συσκευασία. Αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία θα πρέπει να τοποθετηθούν σε ένα χάρτινο πακέτο και στη συνέχεια να τοποθετηθούν σε έναν φάκελο. Εάν τα σεντόνια έχουν υγρούς λεκέδες και αυτοί μπορεί να αποδοθούν στον βιασμό, τότε ο ερευνητής θα πρέπει να κυκλώσει αυτούς τους λεκέδες και να ενημερώσει το εργαστήριο εγκληματικότητας ότι αυτοί είναι οι σχετικοί λεκέδες που πρέπει να εξεταστούν. Ο ερευνητής θα πρέπει να σημειώσει ότι κυκλοφόρησε τους λεκέδες και, όπως πάντα, στεγνώσει στον αέρα τα στοιχεία πριν τα συσκευάσει μόνιμα. Ο ερευνητής θα πρέπει να διπλώνει προσεκτικά τα φύλλα προς τα μέσα για να αποτρέψει την απώλεια οποιουδήποτε άλλου χαλαρού στοιχείου. Τα φύλλα μπορούν στη συνέχεια να συσκευαστούν χωριστά σε χάρτινες σακούλες, να στεγνώσουν στον αέρα εάν είναι απαραίτητο και να υποβληθούν στο εργαστήριο εγκληματικότητας.

Εάν διαπιστωθεί ύποπτος σε υπόθεση βιασμού, τότε θα πρέπει να συλλέγονται δείγματα αναφοράς από τον ύποπτο για σύγκριση. Αυτά τα δείγματα πρέπει να περιλαμβάνουν: δείγμα ολικού αίματος σε κόκκινο, κίτρινο ή μωβ επάνω μέρος "Vacutainer". ένα δείγμα σάλιου (αποξηραμένο στον αέρα). 15-20 τραβηγμένες τρίχες κεφαλιού. και 15-20 τραβηγμένες ηβικές τρίχες. Εάν ο ύποπτος συλληφθεί εντός 24 ωρών και μπορεί να διαπιστωθεί ποια ρούχα ή/και παπούτσια φορούσε κατά την επίθεση, τότε τα αντικείμενα θα πρέπει να συσκευαστούν χωριστά και να υποβληθούν στο εργαστήριο εγκληματικότητας. Μερικές φορές ίχνη από το θύμα, όπως τρίχες, ίνες, αίμα κ.λπ. μπορούν να βρεθούν στα ρούχα του υπόπτου.

Το κλειδί για τη σωστή συλλογή, τη διατήρηση, την ανάλυση και τη συνολική χρησιμότητα των αποδεικτικών στοιχείων είναι η ανοιχτή και άφθονη επικοινωνία μεταξύ των ερευνητών, των ιατροδικαστών και των εισαγγελέων. Αυτό θα αξιοποιήσει στο έπακρο τα αποδεικτικά στοιχεία που μπορούν να κάνουν ή να καταστρέψουν μια υπόθεση. Αυτή η εργασία παρουσίασε γενικές κατευθυντήριες γραμμές για τη συλλογή και τη διατήρηση αποδεικτικών στοιχείων. Ο ερευνητής πρέπει να θυμάται ότι κάθε σκηνή εγκλήματος είναι διαφορετική και κάθε σκηνή εγκλήματος είναι μια διαδικασία μάθησης. Ο ερευνητής θα πρέπει επίσης να έχει κατά νου ότι σε διαφορετικά εργαστήρια εγκληματικότητας μπορεί να αρέσει τα αποδεικτικά στοιχεία που συλλέγονται με διαφορετικούς τρόπους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο ανακριτής δεν θα πρέπει να διστάσει να καλέσει το εργαστήριο εγκληματικότητας του/της εάν έχει κάποια ερώτηση ή πρόβλημα σχετικά με τη συλλογή ή τη διατήρηση αποδεικτικών στοιχείων.