2025: Ημερομηνία ορόσημο για την πλήρη μετάβαση στον παγκόσμιο ψηφιακό έλεγχο πολιτών

Αν το Διαδίκτυο και η βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών μας έχουν δείξει κάτι, είναι ότι εκεί που πάνε οι άνθρωποι, ακολουθούν και οι ανθρώπινες κακίες. Βία,σεξουαλική επίθεση, κατάχρηση και πολλά άλλα, το Διαδίκτυο φιλοξενεί οτιδήποτε υπάρχει στον πραγματικό κόσμο, που τονίζεται από την ανωνυμία και την έλλειψη κανονισμών που προσφέρονται στον Ιστό. Με αυτό, θα μπορούσαμε να δούμε ένα από ταοι χειρότερες εφευρέσεις της ανθρωπότητας, σκλαβιά, βρίσκοντας φρέσκο ??έδαφος στον υπερ-εμβυθιστικό ψηφιακό κόσμο που ονομάζεται Metaverse; Μπορούμε να δούμε την εμφάνιση της ψηφιακής δουλείας;

Η τεχνολογία Metaverse έχει ξεπεράσει το στάδιο του ιδεασμού και έχει αναβαθμιστεί στην επιτόπια εφαρμογή αντί να παραμένει καινοτομία, πράγμα που σημαίνει ότι η πιθανότητα το Metaverse να καταπατήσει τον πραγματικό κόσμο πλησιάζει. Από την έναρξη της πανδημίας, ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων έχει στραφεί σταδιακά στην καθημερινή τους ζωή στο διαδίκτυο. Η συγκέντρωση αυτών των δραστηριοτήτων σε ένα συνεκτικό ψηφιακό περιβάλλον δεν είναι τόσο μεγάλο βήμα όσο θα φαινόταν πριν από μερικά χρόνια, επειδή σταδιακά έχουμε συνηθίσει να εργαζόμαστε, να ψωνίζουμε και να κοινωνικοποιούμαστε ψηφιακά.

Υπάρχουν πολλές πτυχές της σύγχρονης εποχής που οι άνθρωποι αναφέρονται, αν και χαλαρά, ως σκλαβιά. Ίσως είναι εύκολο να απορρίψετε διαδικτυακούς ακτιβιστές που φωνάζουν «μοντέρνα σκλαβιά» κάθε φορά που το αφεντικό τους ζητά να εργαστούν υπερωρίες. Αν και είναι πράγματι ανήθικο να εξαναγκάζονται οι εργαζόμενοι να εργάζονται τα Σαββατοκύριακα, αυτό που συζητάμε εδώ είναι πολύ πιο απαίσιο και λιγότερο υπόκειται σε επιχειρήματα.

Μπορείτε να εγκαταλείψετε τη δουλειά σας, αλλά μπορείτε πραγματικά να ρίξετε μια πετσέτα σε όλα τα ψηφιακά πράγματα στον σημερινό κόσμο και να εξακολουθείτε να είστε σε θέση να λειτουργήσετε και να επιβιώσετε; Αυτή η έλλειψη επιλογής είναι που θολώνει τις ηθικές γραμμές και τα σύνορα της ψηφιακής δουλείας.

Όλοι γνωρίζουμε μέχρι τώρα ότι τα δεδομένα μας δεν είναι στα χέρια μας ως επί το πλείστον. Εάν αλληλεπιδράτε με τον ψηφιακό κόσμο με οποιαδήποτε ιδιότητα, αφήνετε ένα ψηφιακό αποτύπωμα με τη μορφή πληροφοριών. Αυτές οι πληροφορίες αποθηκεύονται και χρησιμοποιούνται από τις εταιρείες που κατέχουν τα σημεία αλληλεπίδρασής σας, τόσο με τη μορφή υλικού (το τηλέφωνό σας) όσο και με τη μορφή λογισμικού (ο λογαριασμός σας στο Facebook).

Κάθε φορά που αυτά τα δεδομένα αποκτώνται από κυβερνήσεις ή εταιρείες, νομικά ή με άλλο τρόπο, μέσω σκοτεινών και μακροχρόνιων συμβάσεων, ο χρήστης υποδουλώνεται με την έννοια της ιδιοκτησίας, η εμφάνιση νέων κατηγοριών πληροφοριών «ιδιοκτήτες σκλάβων» κατέστη δυνατή από το συνδυασμός συνδεδεμένων προσωπικών δεδομένων, καταναγκαστικής και αυτοματοποιημένης συλλογής πληροφοριών και «για πάντα αποθήκευση».

Τα προσωπικά στοιχεία εξάγονται, ανταλλάσσονται και βεβαιώνονται. Οι έμποροι ισχυρίζονται ότι όλες οι προσωπικές πληροφορίες που έχουν λάβει είναι «άγνωστη» πρώτη ύλη. Παρόμοια με τις πρώτες ύλες, όσοι εξάγουν και εξευγενίζουν το υλικό κατέχουν την εμπορική αξία και την ίδια την πρώτη ύλη. Τι θα πει ότι εμείς, ως πηγές πρώτης ύλης, δεν εξευγενιζόμαστε, δεν συσκευαζόμαστε και δεν ξεπουλάμε στον πλειοδότη σε μια μακάβρια μορφή ψηφιακής σκλαβιάς μέσω πληροφοριών.

Όσο πιο εξαρτημένοι είμαστε στον ψηφιακό κόσμο και όσο πιο ψηφιοποιημένος γίνεται ο κόσμος μας, τόσο πλησιάζουμε σε μια τέτοια πραγματικότητα.

Αυτό πρέπει να αναφερθεί. Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για τον έλεγχο ενός πληθυσμού είναι η παροχή κινήτρων για ορισμένες συμπεριφορές μέσω ανταμοιβών και η τιμωρία άλλων.

Σκεφτείτε τα προγράμματα εταιρικής πιστότητας, αλλά πιο σκοτεινά, πολύ πιο σκοτεινά. Το σύστημα κοινωνικής πίστωσης της κινεζικής κυβέρνησης επιβάλλει κυρώσεις για «κακές» ή συμπεριφορές που δεν υποστηρίζονται από το κράτος ? για να δούμε πού μπορεί να οδηγήσει αυτού του είδους η κυβερνητική συμπεριφορά. Εάν τέτοια συστήματα επρόκειτο να πολλαπλασιαστούν, με τη βοήθεια των δεδομένων που έχει κάθε τεχνολογικός γίγαντας για τους καθημερινούς ανθρώπους, έχετε μια βάση για να επιβάλετε τον έλεγχο σε έναν ολόκληρο πληθυσμό και μπορεί να δώσετε το δικαίωμα στην ψηφιακή σκλαβιά. Τουλάχιστον, ψηφιακά ενεργοποιημένες μέθοδοι ελέγχου.

Με μια λιγότερο ανατριχιαστική αλλά εξίσου προβληματική στάση, μια εταιρεία που ονομάζεται Soul Machines, με έδρα τη Νέα Ζηλανδία, ισχυρίζεται ότι δημιουργεί ψηφιακούς ανθρώπους με γνώμονα την τεχνητή νοημοσύνη για να τους χρησιμοποιούν οι πελάτες για πράγματα όπως η εξυπηρέτηση πελατών, τα βίντεο μάρκετινγκ και η εκπαίδευση. Σύμφωνα με το The Verge, ο συνιδρυτής Greg Cross δήλωσε ότι η εταιρεία έχει επίσης τα μάτια της στραμμένα στο μέλλον και σκοπεύει να δημιουργήσει ένα «ψηφιακό εργατικό δυναμικό» για ένα πιθανό μετασύμπαν. Θα μπορούσε αυτό να είναι η ψηφιακή σκλαβιά στα σπάργανά της που χαρακτηρίζεται ως μια νέα νέα τεχνολογική τάση;

Το ανησυχητικό μέρος είναι ότι αυτές οι έννοιες δεν γεννιούνται απαραίτητα με το Metaverse, μια ακόμα αόριστη έννοια χωρίς μορφή, αλλά είναι πραγματικότητες της καθημερινής ζωής σήμερα. Με τις υπερ-εμβυθιστικές και βαθιά ριζωμένες τεχνολογικές δυνατότητες που έχει να προσφέρει η τεχνολογία metaverse, μπορεί να δούμε αυτές τις έννοιες να ξεπερνούν τις έντεκα.

insidetelecom