Αναλύοντας την λέξη απειλή και τι σημαίνει για τις υπηρεσίες πληροφοριών

Ας πούμε ότι ένας υπουργός διαβάζει μία ανάλυση της υπηρεσίας πληροφοριών για ένα γεγονός και η έκθεση αναφέρει μέσα τον όρο: αυτό αποτελεί απειλεί, ανάλογα με τη ψυχοσύνθεση και την εμπειρία του ίσως να το μεταφράσει διαφορετικά και να αντιδράσει δυσανάλογα της περίστασης.

Επομένως, μία πολύ σημαντική λέξη στις εκθέσεις πληροφοριών είναι η λέξη απειλή. Τι σημαίνει; Τι είναι μία απειλή όταν αναφέρεται σε κάποια αναφορά υπηρεσίας πληροφοριών; Προφανώς δεν είναι καθόλου τυχαία λέξη και τι αντιπροσωπεύει;

Για τον κόσμο η λέξει απειλεί είναι πολύ αόριστη και μπορεί να σημαίνει πολλά όπως, η πιθανότητα προβλημάτων, κινδύνου ή καταστροφής. Σε έκθεση από μία υπηρεσία πληροφοριών δε θα δείτε σχεδόν ποτέ τον όρο «απειλή» να περιγράφεται καθ αυτό το τρόπο.

Για τους επαγγελματίες ανάλυσης πληροφοριών, η λέξη «απειλή» περιγράφει το σημείο όπου τρία χαρακτηριστικά συναντιούνται. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι: η ικανότητα, η πρόθεση, και η ευκαιρία.

Εάν αυτό θα θέλαμε να το βάλουμε σε έναν ανάλογο ετυμολογικό ορισμό, τότε θα ήταν κάπως έτσι, «Απειλή θεωρείται συγκέντρωση ικανότητας, πρόθεσης και ευκαιρίας για επίθεση σε ένα στόχο». Για να γίνει καλύτερα κατανοητό, παρακάτω παραθέτουμε μία σύντομη επεξήγηση των όρων που συνολικά δημιουργούν μία απειλή.

Ικανότητα: Όσες ευκαιρίες και επιθυμία να έχει κάποιος ή κάτι να μας βλάψει, εάν δεν έχει την ικανότητα να το κάνει (δηλαδή πράγματα όπως είναι για παράδειγμα τα τεχνικά μέσα, οι γνώσεις, κτλ.) τότε δε μπορεί να αποτελέσει απειλή για εμάς. Αντίστοιχα, εάν κάποιος έχει τις ικανότητες αλλά δεν έχει τη πρόθεση ή την ευκαιρία να το κάνει, τότε δεν είναι απειλή.

Πρόθεση: Σκεφτείτε πόσα κράτη για παράδειγμα έχουν την ικανότητα και την ευκαιρία, αλλά δεν έχουν τη πρόθεση να μας βλάψουν γιατί είμαστε σύμμαχοι. Άρα το δεύτερο σημείο κλειδί είναι να υπάρχει πρόθεση, κάποιος να θέλει να χρησιμοποιήσει τις ικανότητες και τις ευκαιρίες που του δίνονται για να μας βλάψει.

Ευκαιρία: Τέλος, ακόμα και εάν κάποιος έχει την ικανότητα και τη πρόθεση, πρέπει να βρει τη κατάλληλη ευκαιρία. Μέχρι να δοθεί αυτή η ευκαιρία δεν αποτελεί απειλή γιατί δε μπορεί να μας βλάψει. Και πάλι, ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένας τρομοκράτης που μας μισεί και έχει έχει ικανότητες κατασκευής αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών σε μία πολύ απομονωμένη και μακρινή χώρα. Αυτό από μόνο του δεν αποτελεί απειλή γιατί δεν έχει την ευκαιρία να μας βλάψει. Εάν όμως ο ίδιος ταξιδέψει προς την Ελλάδα ή αρχίσει να στρατολογεί κόσμο διαδικτυακά, τότε έχει πλέον την ευκαιρία και θα αποτελέσει μία απειλή.

Τα παραπάνω δε σημαίνουν ότι αγνοούμε τις υποψήφιες απειλές, δηλαδή αυτές που δε καλύπτουν όλα τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά αλλά καλύπτουν δύο από αυτά. Γι αυτές χρησιμοποιούμε όρους όπως «πιθανή απειλή», «δευτερεύουσα απειλή» και «επικείμενη απειλή». Βλέπετε παρακάτω ένα διάγραμμα Venn που παρουσιάζει ακριβώς αυτές τις καταστάσεις.

Όπως βλέπετε για έναν αναλυτή πληροφοριών τίποτα δε μπορεί να αφήνεται στη τύχη. Έτσι όταν μία αναφορά αναφέρει, για παράδειγμα, ότι υπάρχει η τάδε πιθανή απειλή σημαίνει ότι υπάρχουν στοιχεία ότι κάποιος διαθέτει την απαραίτητη ικανότητα (π.χ. τεχνικά μέσα, εμπειρία, εκπαίδευση, κτλ.) και έχει και την ευκαιρία (π.χ. βρίσκετε κοντά στο στόχο, υπάρχουν κενά ασφαλείας στο στόχο, κτλ.) αλλά δεν έχει ακόμα εκφράσει κάποια πρόθεση. Άρα γι?αυτό ορίζεται ως πιθανή απειλή.