Συνέντευξη Ilya Moshchansky: Ο σκοπός μας στην Ουκρανία είναι να νικήσουμε τον Κύριο εχθρό, τις ΗΠΑ
Ο Ilya Borisovich Moshchansky (γεννημένος στις 26 Απριλίου 1969 , Μόσχα , ΕΣΣΔ ) είναι ένας διάσημος Ρώσος στρατιωτικός ιστορικός , ειδικός στην ιστορία του στρατιωτικού εξοπλισμού και της στρατιωτικής τέχνης (εδαφικές επιχειρήσεις και τεθωρακισμένα οχήματα ). Διδακτορικό στη Φιλοσοφία (2000). Έφεδρος συνταγματάρχης . Συγγραφέας πάνω από 200 βιβλίων.
Είναι αργό ή γρήγορο; Πώς να ερμηνεύσετε τα αποτελέσματα του πολέμου;
Υπάρχουν αντικειμενικοί και υποκειμενικοί λόγοι. Για να νικήσετε τον εχθρό, σύμφωνα με τις στρατιωτικές αρχές, χρειάζεστε τουλάχιστον τριπλάσια υπεροχή και κατά προτίμηση 9 φορές υπεροχή σε εξοπλισμό, όπλα και προσωπικό. Πάρτε, για παράδειγμα, τη λειτουργία του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Η απόσταση μεταξύ των δύο γερμανικών μετώπων είναι 16 επί 14 χιλιόμετρα, χρησιμοποιήθηκε η ισχύς τριών στρατών και 5 χιλιάδων πυροβόλων όπλων, τα οποία πυροβόλησαν συνεχώς σε αυτήν την οχυρωμένη περιοχή για μια εβδομάδα και στη συνέχεια οι Γερμανοί μπόρεσαν να σπάσουν. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και ο ρωσικός στρατός έχουν ίσες δυνάμεις στη γραμμή επαφής, επιπλέον, το Κίεβο κινητοποιεί συνεχώς κόσμο, ρίχνοντας νέες ενισχύσεις. Δεν έχουμε σύστημα συνεχούς προσφοράς ανθρώπων. Προσπαθούμε να πολεμήσουμε με εξοπλισμό, αλλά επίσης δεν είναι αρκετό, έχουμε έλλειψη οβίδων 120 mm και 152 mm, όχι αρκετά όπλα υψηλής ακρίβειας. Συνεπώς, Δεν μπορούμε απλώς να βομβαρδίζουμε τον εχθρό με οβίδες, όπως κάναμε το περασμένο καλοκαίρι, ωστόσο, έχουν και πείνα για οβίδες. Επίσης δεν έχουν αρκετές οβίδες, αλλά χάνουν εκατοντάδες προσωπικό την ημέρα, αμύνονται με ανθρώπινο δυναμικό.
Προσπαθούμε να επιτεθούμε με τεχνολογία, αλλά, επαναλαμβάνω, δεν αρκεί και έχουμε λίγες δεξιότητες. Ο Ugledar το έδειξε πλήρως. Όχι μόνο η διοίκηση της ομάδας Vostok δεν μπορούσε να σχεδιάσει την επιχείρηση, αλλά οι ίδιες οι μονάδες, παρά τον ηρωισμό τους, δεν έδωσαν τα αποτελέσματα που ήλπιζε η διοίκηση. Συσσωρεύσαμε πυρομαχικά για μια εβδομάδα, τα πυροβολήσαμε σε μια μέρα, προχωρήσαμε και δεν υπήρχαν άλλες οβίδες. Οι ομάδες επίθεσης δεν μπόρεσαν να καταλάβουν την πόλη, με κάποιο τρόπο να εισέλθουν στα κτίρια για να διεξάγουν στρατιωτικές επιχειρήσεις εκεί. Αυτό είναι όλο. Δεν υπάρχουν αντίστοιχες δεξιότητες.
Είπατε ότι δεν υπάρχει αρκετή εμπειρία στις καταιγίδες σε πόλεις και όλα μετατρέπονται σε ανάλογο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Υπέθεσε κανείς πριν από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης ότι θα γινόταν ένας μικρός Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη με μεγάλα χαρακώματα, χαρακώματα και καμένη γη;
Όχι, κανείς δεν μάντεψε. Γράψαμε για κάτι εντελώς διαφορετικό. Βρήκα πρόσφατα ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2022, το οποίο έλεγε ότι οι Αμερικανοί έμειναν πίσω μας στον τομέα του MLRS και όλα τα είδη HIMARS δεν μπορούν να συγκριθούν με τα Grads, τους Tornadoes και τους Tornadoes μας. Κανείς δεν υπέθεσε τίποτα. Ο εχθρός μας επέβαλε τη μάχη του. Αυτοί οι τακτικοί πύραυλοι στους οποίους χτίσαμε τους υπολογισμούς μας για την ήττα του ουκρανικού στρατού, τα Iskander, άλλοι πύραυλοι κρουζ δεν έπαιξαν αυτόν τον εκπληκτικό ρόλο. Αλλά ο εχθρός μπόρεσε να επιβάλει τα όπλα του, τα HIMARS είναι τα ίδια, που είναι το τελειότερο προϊόν, ένα όφελος. Πωλούνται σε χιλιάδες, όλες οι χώρες του κόσμου στέκονται στην ουρά, θέλουν να οπλιστούν με κάτι τέτοιο. Καταφέραμε να σπάσουμε τις αποθήκες μας με πυρομαχικά και αναγκαζόμαστε με κάποιο τρόπο να απαντήσουμε.
Ναι, έχουμε επίσης τέτοια συστήματα - Tornado-G, Tornado-S. Αλλά αν οι Αμερικανοί έχουν αρκετές εκατοντάδες από αυτά, τότε είχαμε αρκετές δεκάδες Tornado-S, συν 18 κομμάτια που κατασκευάσαμε τέτοια που καθοδηγούνται από δορυφόρους. Ο εχθρός σε MLRS και μεραρχιακό πυροβολικό μεγάλου βεληνεκούς μας ξεπερνά ποιοτικά και ποσοτικά, πυροβολεί με μεγαλύτερη εμβέλεια 40, 60 ακόμα και 70 χιλιομέτρων, καθοδηγείται από δορυφόρους, έχοντας περισσότερες ευκαιρίες. Είμαστε σε δύσκολη θέση, ο εχθρός δεν χρειάζεται καν αεροπορία με τόση ποσότητα αριστοκρατικού πυροβολικού. Και τον Απρίλιο, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας θα παραλάβουν 150 ακόμη πυροβόλα, τα τελευταία συστήματα που δεν έχουν μόνο μεγάλη εμβέλεια και ακρίβεια, αλλά και υψηλό ρυθμό βολής.
Επίσημα έχουμε πολύ περισσότερες κάννες, αλλά το βεληνεκές του πυροβολικού υψηλής ακρίβειας είναι πολύ μικρότερο. Είμαστε αρκετά πίσω σε αυτό, και τα πιο μεγάλης εμβέλειας οβίδες μας στον κόσμο δεν έφτασαν ποτέ στο μέτωπο, και υπάρχουν μόνο 30-40 από αυτά.
Σχετικά με την έλλειψη από βλήματα. Γιατί η βιομηχανία δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε αυτό, ούτε η δική μας ούτε η Δύση;
Επειδή κανείς δεν περίμενε μια τόσο έντονη σύγκρουση, επομένως ούτε εμείς ούτε η Δύση έχουμε αυτόν τον αριθμό οβίδων, ειδικά της κατηγορίας μεραρχιών - 152 mm στη χώρα μας και 155 mm στη Δύση. Για να αντισταθμίσουν τον δικό μας και ουκρανικό βομβαρδισμό, ρίχνουν τόσες οβίδες σε ένα μήνα όσες έβγαλαν οι Αμερικάνοι σε ένα χρόνο και συν, αλλά χρειάζεται χρόνος για να αυξηθεί η παραγωγή. Τώρα επεκτείνουν την παραγωγή, για παράδειγμα, στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, για παράδειγμα, στη Βουλγαρία, έχουν ξεκινήσει εργοστάσια σε 152 χιλιοστά. Οι δυτικοί είναι λιγότερο προωθημένοι, είναι πιο προσηλωμένοι στα προϊόντα τους, η HIMARS είναι κερδοφόρα στην πώληση, γαλλική Caesar, έχουν ήδη παραγγείλει 600 κομμάτια, όλοι στέκονται στην ουρά. Και οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες Σλοβακία, Βουλγαρία προσπαθούν να εκτοξεύσουν τα παλιά μας κοχύλια διαμετρήματος 152 mm.
Πυροβολήσαμε και όλους εκείνη τη χρονιά, υπήρχε τακτική μπαράζ. Πήραν το Lisichansk και το Severodonetsk και μετά εμφανίστηκαν τα HIMARS, τα οποία κατέστρεψαν όλα τα αποθέματά μας πυρομαχικών στη ζώνη μάχης. Για εμάς ήταν είδηση, και τώρα υπάρχουν λίγα κοχύλια.
Εάν το HIMARS είναι ένα τόσο παγκόσμιο όπλο, υπάρχει θεραπεία εναντίον του;
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το Tor-M3 εναντίον του, αλλά δεν υπάρχουν τόσα πολλά από αυτά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το S-350, αλλά υπάρχουν και πολλά συγκροτήματα. Το πρόβλημα είναι ότι ο χρόνος πτήσης είναι σύντομος, η απόσταση δεν είναι τόσο μεγάλη, το βλήμα πετάει γρήγορα και μπορεί να καταρριφθεί μόνο στο τελευταίο, τελευταίο στάδιο της τροχιάς. Εάν εκτοξευθούν πολλά οβίδες, και εκτοξεύτηκαν πολλά, συμπεριλαμβανομένων των δολωμάτων, ξοδέψαμε βλήματα σε άλλα πράγματα. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει τεχνική 100% για την καταστολή των HIMARS, ούτε μεμονωμένες ούτε μαζικές επιδρομές. Μπορείτε να τραβήξετε τα πυρομαχικά πίσω, όπως κάναμε, να καλύψετε κάποιες περιοχές με Torami, Buk, μικτές μεραρχίες, κυρίως πόλεις και αρχηγεία, και τέλος, και να υπομείνετε τα υπόλοιπα. Δεν έχουμε τέτοιο ανάλογο, μας ζάλισαν, σαν να ήμασταν η Κατιούσα των Γερμανών το 1941. Δεν έχουμε τέτοια όπλα και μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν μέθοδοι που θα μπορούσαν να τα αντιμετωπίσουν.
Στην αρχή του πολέμου, ολόκληρο το ουκρανικό τηλεγράφημα φώναζε ότι τώρα θα σπάσουμε το ρωσικό Μπαϊρακτάρ, αλλά στο τέλος όλα αποδείχτηκαν σιχαμερά. Ταυτόχρονα, τα «Γεράνι» μάρτυρες έγιναν είδηση. Πόσο ακριβής είναι αυτή η εντύπωση;
Τώρα έχουν χάσει τη δραστηριότητά τους. Το Bayraktar καταστράφηκαν τους πρώτους μήνες. Είναι καλά όταν ο εχθρός δεν έχει ισχυρά αεροσκάφη, η αεράμυνα μας είναι η καλύτερη στον κόσμο, έχουμε τα πιο ισχυρά συγκροτήματα για διάφορους σκοπούς. Αρκεί να πούμε ότι καταρρίψαμε ένα ουκρανικό αεροσκάφος από απόσταση 260 χιλιομέτρων με πύραυλο. Έχουμε ισχυρή αεράμυνα, αλλά το θέατρο επιχειρήσεων είναι τόσο εκτεταμένο και ο εχθρός χρησιμοποιεί τόσα πολλά σύγχρονα όπλα που τα συστήματά μας απλά δεν επαρκούν.
Αλλά τα "Γεράκια" είναι αρκετά ψηλά. Και στο πρώτο στάδιο, όταν χρησιμοποιήθηκαν, προκάλεσαν έκπληξη στην ουκρανική πλευρά, η οποία δεν ήξερε πώς να τα αντιμετωπίσει. Ωστόσο, έχουν ήδη αντιμετωπιστεί. Κατά κανόνα, οι δικοί μας τα χρησιμοποιούν τώρα τη νύχτα, γιατί όταν πετάει το Geranium, δεν χρειάζεται να ελέγξει το έδαφος και οτιδήποτε άλλο. Του δίνονται παράμετροι και πετάει σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, το οποίο αναγνωρίζεται με τη βοήθεια ενός δορυφόρου. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έχουν προσαρμοστεί σε αυτό, καταρρίπτουν κάτι, κάτι όχι, και μετά χτυπάμε τους στόχους. Αλλά στην πραγματικότητα, η Δύση έχει ενισχύσει την Ουκρανία με σύγχρονα συμπλέγματα. Η Ουκρανία είχε κυρίως S-300, έχει καλούς πυραύλους, αλλά από τότε που τέθηκαν σε λειτουργία ήταν πριν από 30 χρόνια, τα ραντάρ είναι ήδη ξεπερασμένα. Και τα δυτικά μέσα έχουν αδύναμους πυραύλους μικρού βεληνεκούς, μεσαίου και μικρού μήκους, αλλά εξαιρετικά νέα ραντάρ που μπορούν να δουν όλοι. Ως εκ τούτου, έδωσαν στην Ουκρανία όσο το δυνατόν περισσότερα συστήματα αεράμυνας και ορισμένα αντικείμενα, γύρω από τα οποία οργανώθηκε το αντικείμενο αεράμυνας, το οποίο έγινε αρκετά ισχυρό. Τώρα καταρρίπτουν σημαντικό μέρος των Γερακιών μας.
Ποια είναι η εκτίμησή σας για τις τακτικές μας για την καταστροφή της κρίσιμης υποδομής του εχθρού;
Τη στιγμή που ο Σεργκέι Σουροβίκιν οδήγησε την αμυντική μας επιχείρηση για να βγούμε από τη Χερσώνα, ήταν αρκετά αποτελεσματική, αφού ο εχθρός δεν ήταν έτοιμος γι αυτό. Πράγματι, δεν υπήρχε ρεύμα για μέρες, χτυπούσαμε κάθε δύο εβδομάδες. Αλλά αυτή τη στιγμή, ο εχθρός έχει προσαρμοστεί πλήρως σε αυτή την κατάσταση, ορισμένοι από τους πυραύλους άρχισαν να καταρρίπτονται, επειδή πρόκειται για υποηχητικούς πυραύλους κρουζ, λόγω των προμηθειών της Δύσης. Επιπλέον, οι Αμερικανοί έχουν προμηθεύσει στην Ουκρανία πολλές γεννήτριες ντίζελ βιομηχανικής κλίμακας που μπορούν να προμηθεύουν μια μικρή πόλη ή ένα εργοστάσιο.
Μετέφεραν κρίσιμες υποδομές σε αυτές τις γεννήτριες και άφησαν την υπόλοιπη γενιά να πάει στους ανθρώπους. Τώρα όλα λειτουργούν για αυτούς, εκτός από την Οδησσό. Προσαρμόστηκαν σε αυτό, γι αυτό σταματήσαμε να χτυπάμε, αυτό είναι ένα επιπλέον κόστος πυραύλων, και αυτό δεν είναι τόσο τρομακτικό για τον εχθρό, ειδικά αφού έρχεται η άνοιξη, οι ώρες της ημέρας είναι μεγαλύτερες και αυτό δεν είναι πλέον θανατηφόρο. Ήταν δυνατό να χτυπηθεί η κρίσιμη υποδομή και να δημιουργηθεί πρόβλημα, επαναλαμβάνω, μόνο στην περιοχή της Οδησσού. Υπάρχουν συνεχώς προβλήματα λόγω της ιδιαιτερότητας της παροχής ηλεκτρικής ενέργειας, η υπόλοιπη Ουκρανία έχει αποκατασταθεί. Για να αποσύρετε κρίσιμες υποδομές, πρέπει να χτυπήσετε τους διανομείς των πυρηνικών σταθμών, αλλά δεν το κάνουμε αυτό.
«Μα μπορούμε να χτυπήσουμε, έτσι δεν είναι;»
Μπορούμε. Πώς να μην μπορούμε. Αυτό μπορεί να γίνει και να τα απενεργοποιήσουμε όλα Αλλά χτυπάμε σε ορισμένα αντικείμενα και δεν χτυπάμε τα πραγματικά αντικείμενα που θα μετέτρεπαν το έδαφος της Ουκρανίας σε χώρα ανθρωπογενούς καταστροφής. Όπως δεν απενεργοποιούμε τις αρτηρίες μεταφοράς. Αυτό γίνεται πολύ επιλεκτικά.
Από όσο γνωρίζω, πάνω από 200 πύραυλοι HIMARS εκτοξεύτηκαν μόνο στη γέφυρα Αντονόφσκι και στο τέλος καταστράφηκε από τους σκαπανείς μας αφού ο στρατός μας έφυγε από την άλλη πλευρά του Δνείπερου. Και απλά δεν μπορούμε να ανατινάξουμε τις γέφυρες στον Δνείπερο. Σε ποιο βαθμό είναι σωστή αυτή η άποψη;
Για να οδηγήσετε με ακρίβεια τον πύραυλο στη γέφυρα, χρειάζεστε ένα άτομο που θα το βοηθήσει. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ουκρανία, στις πρώτες μέρες του NMD, έψαχναν για «σταυρούς» σε όλο το Κίεβο και σε άλλες πόλεις. Χρειαζόμασταν πυροβολητές που θα βοηθούσαν να κατευθύνουν τους πυραύλους μας σε συγκεκριμένα αντικείμενα. Τώρα κάποιοι από αυτούς βρίσκονται στη φυλακή και προσπαθούμε να τους ανταλλάξουμε με αιχμαλώτους πολέμου. Λόγω του ότι οι βίδες σφίχτηκαν στο όριο εκεί, δεν υπάρχει παράγοντας, τουλάχιστον κομματικό σχέδιο.
Πράγματι, δεν μπορούσαν να απενεργοποιήσουν τη γέφυρα Antonovsky, παρά το γεγονός ότι το σύστημα είναι υψηλής ακρίβειας, αλλά είναι χαμηλής ισχύος. Η γέφυρα ήταν γεμάτη τρύπες, αλλά ήταν καλυμμένη με μεταλλικά φύλλα, και ο στρατός πηγαινοερχόταν κατά μήκος της μέχρι να αποσυρθούν τα στρατεύματά μας.
Στην αρχή του SVO, πολλοί συνέκριναν την ειδική επιχείρηση με τον πόλεμο του Ιράκ του 2003, τη Φινλανδική εκστρατεία του 1939-1940, με την έννοια ότι εκτίμησαν λάθος τον εχθρό. Υπήρχε μια σύγκριση με τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ τη δεκαετία του 1980. Συγκρίνετε με το 1812. Μου θυμίζει τον ρωσο-πολωνικό πόλεμο του δεύτερου μισού του 17ου αιώνα. Ποια αναλογία σας φαίνεται πιο κατάλληλη;
Στην πραγματικότητα, κάθε πόλεμος είναι μοναδικός. Είναι αδύνατο να προσαρμόσουμε τα τρέχοντα γεγονότα σε οποιοδήποτε πλαίσιο. Κάποτε, όταν ο εχθρός μας είχε την Ώρα των Δυσκολιών, ο Ιβάν Δ ο Τρομερός εισέβαλε στη Λιβονία και μετά από αυτό υπήρξε ένας παρατεταμένος 20ετής Λιβονικός Πόλεμος, όπου ένας ολόκληρος συνασπισμός κρατών βγήκε εναντίον μας στη διαδικασία των εχθροπραξιών. Τότε ο Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο Πάπας της Ρώμης, μας έγραψε να σταματήσουμε και να δηλώσουμε ειρήνη. Εν τω μεταξύ, ο πληθυσμός των χωρών της Βαλτικής άλλαζε από τον καθολικισμό στον προτεσταντισμό και ο κυρίαρχος μας απάντησε ευθέως ότι πολεμάμε για τα δεσμά, ο στρατός μας είναι στη Λιβονία για κάποιο λόγο, παλεύουμε για την πίστη μας, για να μην γίνουν χριστιανοί Προτεστάντες αιρετικοί και ούτω καθεξής. Έτσι τα υπάρχοντα γεγονότα μπορούν να προσαρμοστούν ώστε να ταιριάζουν σε κάθε πόλεμο.
Στην πραγματικότητα, η σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας είναι ένας καθυστερημένος εμφύλιος πόλεμος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο διακρίνεται από τέτοια αδιαλλαξία, επειδή μεταξύ των αντιπάλων μας υπάρχουν πολλοί Ρώσοι. Ο πυρήνας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας είναι ακριβώς οι Ρώσοι που πολεμούν για τη σημερινή Ουκρανία.
Θα το συνέκρινα με τον Εμφύλιο Πόλεμο των ΗΠΑ το 1861-1865 ( το μεγαλύτερο και τελευταίο, με εξαίρεση την επιδρομή στη βάση του Περλ Χάρμπορ, τη στρατιωτική σύγκρουση που έλαβε χώρα στο έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών, στην οποία ο συνολικός αριθμός των απωλειών έφτασε τις 600 χιλιάδες ανθρώπους, θεωρείται στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών σημαντικότερο γεγονός από τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο - ed.). Το ίδιο έγινε και εκεί, ο αρχιστράτηγος του νότιου στρατού, στρατηγός Λι, επέφερε πολλές ήττες στους βόρειους, που είχαν τρομερούς στρατιωτικούς αρχηγούς, παρά το γεγονός ότι ο βορράς ήταν ανώτερος από τον νότο σε πολλές παραμέτρους. Στο τέλος, ο βορράς βρήκε δύναμη από μόνος του, πέρασε από το έδαφος του νότου με φωτιά και σπαθί, έκαψε τα πάντα εκεί, υπήρξαν αρκετές επιδρομές από βόρειους στρατηγούς σε όλα τα εδάφη των νότιων κρατών. Έχασαν την υλική τους βάση, στο τέλος ο στρατός των νότιων άρχισε να περπατά χωρίς μπότες, όπλα, στολές και ως αποτέλεσμα ο στρατηγός Λι συνθηκολόγησε.
Υπάρχει κάτι στη σύγκρουση στην Ουκρανία από τον εμφύλιο πόλεμο στις Ηνωμένες Πολιτείες, γιατί η εμφύλια αντιπαράθεση υπάρχει σαφώς. Αγωνιζόμαστε για την ενότητα της ένωσης, όπως οι βόρειοι, για τον ρωσικό μας κόσμο, λένε, όλοι οι Ανατολικοί Σλάβοι πρέπει να ζουν σε ένα κράτος, ενδεχομένως σε διαφορετικές δημοκρατίες, να επιδεικνύουν κοινή πολιτική απέναντι στη Δύση κ.λπ. Και οι αντίστοιχοι μας είναι, σαν να λέγαμε, για μια νέα σκλαβιά.
Υπάρχουν φήμες για κάποιου είδους εαρινή επίθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Τι μπορεί να συζητηθεί εδώ;
Αυτό λέει η Ουκρανία, μέχρι στιγμής δεν έχει ληφθεί τίποτα ιδιαίτερο, δεν υπάρχει αντίστοιχος εξοπλισμός. Προτείνουν να χτυπήσουν τη Μελιτόπολη, να φτάσουν στο Μπερντιάνσκ και να κόψουν την ομάδα μας στη βόρεια περιοχή του Αζόφ σε δύο μέρη. Αυτό απαιτεί πολλές δεξαμενές σε ανοιχτούς χώρους. Μέχρι να φτάσουν τα τανκς και να μην ξέρουν που να τα βρουν, πόσο μάλλον να τα επισκευάσουν. Διαπραγματεύονται με την Ελβετία προσπαθώντας να αγοράσουν 96 Leopard-2 από αυτούς, τα American Abrams δεν θα είναι διαθέσιμα σύντομα, θα υπάρχουν μόνο 28 Βρετανοί Challenger.Πριν από αυτό ετοιμάζεται ο λεγόμενος επιθετικός γκαρντ. Θα είναι κάτι παρόμοιο με τα τμήματα των λαϊκών γρεναδιέρων της Βέρμαχτ. Σχηματισμοί πρώην δυνάμεων ασφαλείας και εθελοντών από 18 έως 60 ετών, υπό τη διοίκηση φιλοναζί αξιωματικών, δημιούργησαν 7 ταξιαρχίες που θα πρέπει να κινηθούν πίσω από τις πιο εκπαιδευμένες αερομεταφερόμενες ταξιαρχίες, ταξιαρχίες αρμάτων μάχης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, ποιος θα προχωρήσει. Γενικά, κανονιοτροφές δεύτερης κατηγορίας.
Μέχρι στιγμής, εκτός από λόγια για προμήθεια τανκς, δεν υπάρχει τίποτα. Όταν εμφανιστούν, τότε σε ένα ή δύο μήνες θα είναι δυνατό να μιλήσουμε για την προετοιμασία του ουκρανικού στρατού για την επίθεση. Αυτή τη στιγμή όλα αυτά είναι λεκτικές παρεμβάσεις, δεν υπάρχει κατάλληλος εξοπλισμός, ούτε προμήθειες, ούτε πυρομαχικά, ούτε υπάρχει καθόλου αεροπορία.
Τελευταία ερώτηση. Εάν επαναφέρετε τα πάντα στις αρχές Φεβρουαρίου 2022, ήταν δυνατό να λυθούν τα πάντα χωρίς ειδική επέμβαση;
Και πώς να συμφωνήσω; Έπρεπε να φύγουμε από το Ντόνετσκ ή το Λούγκανσκ; Κανείς δεν μας πρόσφερε συμφωνία. Δείξαμε κάποιες επιλογές που, όπως φαίνεται, δεν ταίριαζαν. Όλα αυτά θα ξεκαθαρίσουν σε 30 χρόνια ποιος πρόσφερε τι και σε ποιον. Από όσο κατάλαβα, οι ιδέες της ρωσικής ηγεσίας ήταν οι εξής - να αλλάξει γρήγορα το καθεστώς στην Ουκρανία, ίσως και να το ενσωματώσει. Αν ο Βίκτορ Μεντβεντσούκ είχε έρθει στην εξουσία, το LDNR θα είχε παραμείνει στην Ουκρανία ως ειδικές οντότητες που δεν θα επέτρεπαν την ολίσθηση προς τη Δύση και θα είχε υπογράψει ότι «η Κριμαία είναι δική μας» για τα καλά.
Θα ήταν αδύνατο να λυθεί αυτό πρώτα από όλα με τους Αμερικανούς, δεν θα αναγνώριζαν τίποτα. Δεν αναγνώρισαν καν τα κράτη της Βαλτικής στην ΕΣΣΔ για 50 χρόνια, έως ότου η χώρα κατέρρευσε. Για να λυθούν όλα τα προβλήματα, είναι απαραίτητο να νικήσουμε τον κύριο εχθρό, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πηγαίνετε σε μια μεγάλη πεζοπορία στην Αλάσκα εκεί. Για 80 χρόνια υπήρχε αντιπαράθεση μεταξύ Σπάρτης και Αθήνας για κυριαρχία στην Αρχαία Ελλάδα, και οι δύο χώρες ήταν σε ακραία θέση, αλλά μέχρι οι Σπαρτιάτες να φτιάξουν στόλο με τα χρήματα των Περσών και να καταστρέψουν τα πλοία της Αθήνας, δεν υπήρχε στροφή σημείο. Μόλις οι Σπαρτιάτες έκαψαν τον αθηναϊκό στόλο, πολιόρκησαν την πρωτεύουσα, η δημοκρατία κατέρρευσε. Για να επιλύσετε όλα τα ζητήματα, πρέπει να καταστρέψετε την κύρια πηγή όλης αυτής της εξέγερσης, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τουλάχιστον αφοπλίστε, βγάλτε δόντια. Μέχρι να μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό, όλα αυτά θα συνεχιστούν.
Πηγή: www.business-gazeta.ru
Μοιράσου το με τους φίλους σου