Φανάρι & Λιθουανία: Θα δώσει δεύτερη αυτοκεφαλία στην Λιθουανία το Οικουμενικό πατριαρχείο μετά την Ουκρανία;

Φανάρι & Λιθουανία: Θα δώσει δεύτερη αυτοκεφαλία στην Λιθουανία το Οικουμενικό πατριαρχείο μετά την Ουκρανία;

>Φανάρι & Λιθουανία: Θα δώσει δεύτερη αυτοκεφαλία στην Λιθουανία το Οικουμενικό πατριαρχείο μετά την Ουκρανία;

Φανάρι & Λιθουανία: Θα δώσει δεύτερη αυτοκεφαλία στην Λιθουανία το Οικουμενικό πατριαρχείο μετά την Ουκρανία;

  • Posted by:
  • Category:
    ΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ
  • Date:
ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ

Η Λιθουανική Εκκλησία υπέβαλε αίτηση για αυτοδιοικητικό καθεστώς και στις 21 Μαρτίου, ο επικεφαλής του Οικουμενικού Πατριαρχείου Βαρθολομαίος έφτασε στη Λιθουανία. Τι σημαίνει αυτή η επίσκεψη και τι να περιμένουμε στη συνέχεια;

Στις 21 Μαρτίου 2023, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έφτασε στη Λιθουανία για επίσκεψη. Την προηγούμενη μέρα, μια επιστολή του Μητροπολίτη Λιθουανίας Innokenty εμφανίστηκε στον ιστότοπο της Λιθουανικής Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής , στην οποία εξέφραζε «ένα σημάδι σεβασμού για τον υψηλό βαθμό του Αρχηγού του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως». Αργότερα έγινε γνωστό ότι ο Βαρθολομαίος σχεδίαζε συνάντηση με τον ορθόδοξο κλήρο της Λιθουανίας. Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς ότι ο κύριος σκοπός αυτής της επίσκεψης είναι ο διαχωρισμός της Λιθουανικής Εκκλησίας από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και η επανυποταγή της στο Φανάρι. Εξάλλου, με τον επικεφαλής του Φαναρίου έφτασε και ο κύριος εμπνευστής της ιστορίας με τον Τόμο της OCU Μητροπολίτης Χαλκηδόνας Εμμανουήλ.

Άρα, θα «διαπραγματευτούν». Όχι χωρίς τη βοήθεια των αρχών, φυσικά. Οι Φαναριώτες δεν ενεργούν καθόλου αν οι αρχές της χώρας δεν είναι στο πλευρό τους. Γι αυτό, αμέσως μετά την άφιξη, του Πατριαρχείου και η Λιθουανία υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας.

Σχέδιο υποταγής
Το σχήμα της Φαναριώτικης «εργασίας» είναι απλό. Πρώτον, οι «δυτικοί εταίροι» του Φανάρου υπερασπίζονται τις «θρησκευτικές ελευθερίες» σε μια ενιαία χώρα και κατηχούν τους πολιτικούς. Ξαφνικά ενδιαφέρονται πολύ για τα εκκλησιαστικά θέματα και πιο έντονα για το θέμα της δικαιοδοσίας.

Τότε οι ιεράρχες της Εκκλησίας κατηγορούνται για έλλειψη πατριωτισμού, ότι υποστηρίζουν την ιδεολογία του «ρωσικού κόσμου» και ότι εργάζονται υπέρ της επιτιθέμενης χώρας. Απειλούνται με κατάσχεση ιερών, απέλαση, περιορισμούς των δικαιωμάτων τους και απαγόρευση της Εκκλησίας.

Οι ιεράρχες δικαιολογούνται και συμφωνούν σε κάποιους συμβιβασμούς. Ωστόσο, δεν λειτουργούν συμβιβασμοί και αποδείξεις ειλικρίνειας. Γιατί άλλο είναι το καθήκον των πολιτικών, όχι να καταλήξουν σε συμβιβασμούς, αλλά να δυσφημήσουν την Εκκλησία.

Εδώ και καιρό δημιουργείται σχολαστικά και μεθοδικά η «αναγκαία» κοινή γνώμη ότι η Εκκλησία είναι εχθρός και δεν έχει θέση στη χώρα. Περαιτέρω, συνδέονται ΜΜΕ και ριζοσπάστες.

Αμέσως, οι ντόπιοι σχισματικοί, ή όσοι «πατριώτες» από τις τάξεις του κανονικού κλήρου δεν είναι αντίθετοι στην «υπηρεσία των συμφερόντων του κράτους», λαμβάνουν τρομερή υποστήριξη. Ουρλιάζουν με όλα τα σίδερα για «προβλήματα» στην Εκκλησία, αδιακρίτως και χωρίς στοιχεία κατηγορούν τους ιεράρχες της Εκκλησίας για «παράλογη σκέψη», απευθύνουν έκκληση στις ειδικές υπηρεσίες για «απαγόρευση» και «τιμωρία».

Η κατάσταση στη θρησκευτική σφαίρα θερμαίνεται στα άκρα. Και τώρα, όταν το έδαφος είναι έτοιμο, εμφανίζεται στο σχήμα το Φανάρι, το οποίο «λύνει» αυτή την κατάσταση. 

Σε επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο της Αχρίδας Στέφανο, ο Επιφάνιος γράφει ότι το Φανάρ έλαβε την ευθύνη «από τους πατέρες» να λύσει «δύσκολα ζητήματα που προκύπτουν στη ζωή της Εκκλησίας και να δώσει μια λύση που φέρνει θεραπεία από τις πληγές που προκαλούνται από διαφωνίες και διχασμούς». 

Τι είδους «πατέρες» έδωσαν τέτοια «ευθύνη» στο Φανάρι δεν είναι ξεκάθαρο. Αλλά είναι εξαιρετικά σαφές ότι το φανάρι επιλύει όλα τα «προβλήματα» αποκλειστικά προς όφελός του. Αλλά ποιος νοιάζεται;

Το παραπάνω σχήμα εκπονήθηκε με μεγάλη επιτυχία στο παράδειγμα της Ουκρανίας.

Τώρα, προφανώς, αποφάσισαν να το εφαρμόσουν και σε άλλες Εκκλησίες που είναι σε κοινωνία με το Ρωσικό πατριαρχείο ή υπάγονται στη δικαιοδοσία του. Παρόμοιες διεργασίες λοιπόν γίνονται τώρα και στη Μολδαβία και δεν θα εκπλαγούμε αν μετά από καιρό φτάσει στο Κισινάου ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Ο σκοπός αυτού του σχήματος είναι επίσης κατανοητός, να αποδυναμώσει όσο το δυνατόν περισσότερο (και ακόμα καλύτερα - να καταστρέψει) το Ρωσικό πατριαρχείο και να ανυψώσει το Οικουμενικό. 

Είναι προφανές ότι η ιεραρχία της Ρωσικής Εκκλησίας είναι ύποπτη και συμβάλλει πολύ σε αυτό που συμβαίνει, αλλά είναι επίσης προφανές ότι το Φανάρι προσπαθεί τώρα να ξεσκίσει όσο περισσότερο μπορεί να καταπιεί.

Στη Λιθουανία, αυτή τη στιγμή, έχει ξεκινήσει ένα από τα τελευταία στάδια του περιγραφόμενου συστήματος. Εκεί κανείς δεν λαμβάνει υπόψη τη γνώμη της Εκκλησίας και ο επικεφαλής του Φαναρίου προσκαλείται στη χώρα από την κυβέρνηση και όχι από εκκλησιαστικούς ιεράρχες. Έτσι έγινε στην Ουκρανία, έτσι συμβαίνει και στη Λιθουανία.

Για παράδειγμα, ο Βαρθολομαίος προσκλήθηκε από τον πρωθυπουργό της Λιθουανίας και στο αεροδρόμιο τον υποδέχθηκε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Λιθουανίας.

Αμέσως κατά την άφιξη, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και οι λιθουανικές αρχές υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας. Σύμφωνα με τον Λιθουανό πρωθυπουργό, αυτή η συμφωνία αποτελεί τη βάση για τη δημιουργία παράλληλης δομής στη χώρα. Μια παρόμοια συμφωνία όπως θυμόμαστε είχε υπογραφεί κάποτε από τις ουκρανικές αρχές.

Τι προέκυψε από αυτή τη "συνεργασία" - το βλέπουμε όλοι τώρα.

Με τη σειρά του ο Vladyka Innokenty μάλλον επέλεξε τη θέση της αναμονής. Δεν θέλει να μπει σε άμεση σύγκρουση με τον Βαρθολομαίο (και πάλι λόγω όχι πολύ καλών σχέσεων με τις αρχές, οι οποίες έχουν γίνει πολύ πιο περίπλοκες τον τελευταίο καιρό) και ταυτόχρονα δεν θέλει να επικοινωνήσει πολύ στενά μαζί του. Δεν μπορεί να αγνοήσει εντελώς αυτή την επίσκεψη, αλλά ούτε και να την υποδεχτεί με χαρά. Γι αυτόν τον λόγο ο Vladyka Innokenty τόνισε στην επιστολή του ότι δεν σέβεται προσωπικά τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, αλλά εκφράζει σεβασμό για τον «υψηλό του βαθμό».

Όμως, ο Βαρθολομαίος σέβεται τη Λιθουανική Εκκλησία; Οχι. Την κοιτάζει ήδη σαν να ήταν δικός του τομέας. Για παράδειγμα, πιο πρόσφατα «αποκατέστησε» τους κληρικούς από ιερά τάγματα, που προηγουμένως είχαν καθαιρεθεί από τη Σύνοδο της Λιθουανικής Αρχιεπισκοπής.

Η Λιθουανική Εκκλησία δεν αναγνώρισε την απόφαση του Φανάρου , αφού «η απόλυση της ιεροσύνης δεν είναι πειθαρχική, αλλά μυστηριακή πράξη», και αυτό με τη σειρά του είναι οριστικός και αμετάκλητος.

Τι σχέση όμως έχει το Φανάρι με τους εκκλησιαστικούς κανόνες και τη θέση αυτής της Εκκλησίας, την οποία οι Φαναριώτες αποφάσισαν να υποτάξουν για τον εαυτό τους; Ειδικά αν υποστηρίζονται από τις αρχές που θα εξασφαλίσουν την καταστροφή της ίδιας της Εκκλησίας και θα κλείσουν τα στόματα των «διαφωνούντων».

Τόμος ή πράξη αυτοδιοίκησης;

Ταυτόχρονα, υπάρχει ένα πολύ ισχυρό κίνημα για ανεξαρτησία από το Ρωσικό πατριαρχείο εντός της ίδιας της Λιθουανικής Εκκλησίας. Αλλά την ίδια στιγμή, δεν υπάρχουν σχεδόν υποστηρικτές στην Εκκλησία της Λιθουανίας που να εξαρτώνται από το φανάρι.

Και εδώ πολλά εξαρτώνται από το ποιος κάνει το πρώτο βήμα.

Τον Μάιο του περασμένου έτους, ο Μητροπολίτης Βίλνας και Λιθουανίας Innokenty απευθύνθηκε στο Πατριαρχείο Μόσχας με αίτημα να χορηγηθεί το καθεστώς της ανεξαρτησίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Λιθουανίας. Αυτό συνέβη αφού αρκετοί κληρικοί διέκοψαν το μνημόσυνο και ξεκίνησαν τον διαχωρισμό της Λιθουανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από το Πατριαρχείο Μόσχας.

Πριν από λίγες ημέρες, ο Μητροπολίτης Innokenty ανακοίνωσε ότι το Ρωσικό πατριαρχείο θα εξετάσει το αίτημα της Εκκλησίας της Λιθουανίας για αυτοδιοικητικό καθεστώς: «Έγινε ένα ακόμη βήμα προς την απόκτηση από τη Λιθουανική Ορθόδοξη Εκκλησία του κανονικού καθεστώτος της Αυτοδιοίκησης.

Την Πέμπτη 16 Μαρτίου, σε συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου στη Μονή Danilov στη Μόσχα, αποφασίστηκε να σταλεί η έκκληση του Μητροπολίτη Βίλνας και Λιθουανίας Innokenty σχετικά με την παραχώρηση του καθεστώτος της Αυτοδιοικούμενης Εκκλησίας στην επισκοπή Βίλνας-Λιθουανίας προς εξέταση από το Συμβούλιο των Επισκόπων.

Ο Βαρθολομαίος μπορεί να προσφέρει τον Τόμο της αυτοκεφαλίας. Τόμος, όπου θα διατυπωθεί ξεκάθαρα η εξάρτηση της Λιθουανικής Εκκλησίας από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Με όλες τις συνέπειες  την αδυναμία να ανοίξουν ενορίες εκτός Λιθουανίας, με την παραλαβή της ειρήνης από το φανάρι και με τον υποχρεωτικό συντονισμό όλων των ενεργειών τους.

Είναι σαφές ότι οι Λιθουανοί πολιτικοί θα προωθήσουν αυτή την παραλλαγή της «ανεξαρτησίας» από τη Μόσχα. Το ότι αυτή η επιλογή μπορεί να ονομαστεί με ασφάλεια «σκλαβιά της Κωνσταντινούπολης» δεν τους ενδιαφέρει, αφού δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την Εκκλησία;

Τι λέει για όλα αυτά η ηγεσία της Λιθουανικής εκκλησίας;
 
Είναι δύσκολο να ξέρει κανείς, γιατί δεν γνωρίζουμε όλα όσα συμβαίνουν στη Λιθουανία, αλλά μπορούμε μόνο να μαντέψουμε.

Πιθανότατα, ο Vladyka αποφάσισε να ενεργήσει όσο το δυνατόν πιο προσεκτικά και θα περιμένει την απόφαση του Συμβουλίου των Επισκόπων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Το ερώτημα είναι, θα του δώσουν χρόνο; Το παράδειγμα της Ουκρανίας λέει όχι.

Πηγή: https://spzh.news.ru








Μοιράσου το με τους φίλους σου