Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα ΟΗΕ: Έλλειψη τροφίμων πρωτοφανών διαστάσεων ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας αυτή τη στιγμή.
Το μέγεθος της τρέχουσας παγκόσμιας κρίσης πείνας και υποσιτισμού είναι τεράστιο. Το WFP εκτιμά από 78 από τις χώρες όπου δραστηριοποιείται (και όπου υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα) ότι περισσότεροι από 333 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν οξέα επίπεδα επισιτιστικής ανασφάλειας το 2023 και δεν γνωρίζουν από πού προέρχεται το επόμενο γεύμα τους. Αυτό αποτελεί μια εκπληκτική αύξηση σχεδόν 200 εκατομμυρίων ανθρώπων σε σύγκριση με τα επίπεδα πριν από την πανδημία του COVID-19.
Τουλάχιστον 129.000 άνθρωποι αναμένεται να βιώσουν λιμό στη Μπουρκίνα Φάσο, το Μάλι, τη Σομαλία και το Νότιο Σουδάν. Επιπλέον, κάθε εύθραυστη πρόοδος που έχει ήδη σημειωθεί στη μείωση του αριθμού κινδυνεύει να χαθεί, λόγω των χρηματοδοτικών ελλείψεων και ως αποτέλεσμα περικοπών στη βοήθεια. Η παγκόσμια κοινότητα δεν πρέπει να αποτύχει στην υπόσχεσή της να τερματίσει την πείνα και τον υποσιτισμό έως το 2030.
Το WFP αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις, ο αριθμός των ανθρώπων που πεινούν έντονα συνεχίζει να αυξάνεται με ρυθμό που η χρηματοδότηση είναι απίθανο να ταιριάξει , ενώ το κόστος της παροχής επισιτιστικής βοήθειας είναι στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών, επειδή οι τιμές των τροφίμων και των καυσίμων έχουν αυξηθεί.
Οι ανεκπλήρωτες ανάγκες αυξάνουν τον κίνδυνο πείνας και υποσιτισμού. Εάν δεν διατεθούν οι απαραίτητοι πόροι, οι χαμένες ζωές και η αντιστροφή των αναπτυξιακών κερδών που αποκτήθηκαν με κόπο θα είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσετε.
Γιατί όμως ο κόσμος είναι πιο πεινασμένος από ποτέ;
Αυτή η σεισμική κρίση πείνας έχει προκληθεί από έναν θανατηφόρο συνδυασμό παραγόντων.
Η σύγκρουση εξακολουθεί να είναι η μεγαλύτερη κινητήρια δύναμη της πείνας, με το 70 τοις εκατό των ανθρώπων που πεινούν στον κόσμο να ζουν σε περιοχές που πλήττονται από τον πόλεμο και τη βία. Τα γεγονότα στην Ουκρανία αποτελούν περαιτέρω απόδειξη του πώς οι συγκρούσεις τροφοδοτούν την πείνα αναγκάζοντας τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αφανίζοντας τις πηγές εισοδήματός τους και καταστρέφοντας τις οικονομίες των χωρών.
Η κλιματική κρίση είναι μια από τις κύριες αιτίες της απότομης αύξησης της παγκόσμιας πείνας. Οι κλιματικές κρίσεις καταστρέφουν ζωές, καλλιέργειες και μέσα διαβίωσης και υπονομεύουν την ικανότητα των ανθρώπων να τρέφονται. Η πείνα θα ξεφύγει από τον έλεγχο εάν ο κόσμος αποτύχει να λάβει άμεσα μέτρα για το κλίμα.
Οι παγκόσμιες τιμές των λιπασμάτων έχουν ανέβει ακόμη πιο γρήγορα από τις τιμές των τροφίμων, οι οποίες παραμένουν σε υψηλό δέκα ετών. Οι επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των υψηλότερων τιμών του φυσικού αερίου, έχουν διαταράξει περαιτέρω την παγκόσμια παραγωγή και εξαγωγές λιπασμάτων μειώνοντας τις προμήθειες, αυξάνοντας τις τιμές και απειλώντας με μείωση της συγκομιδής.
Οι υψηλές τιμές των λιπασμάτων θα μπορούσαν να μετατρέψουν την τρέχουσα κρίση προσιτότητας των τροφίμων σε κρίση διαθεσιμότητας τροφίμων, με την παραγωγή καλαμποκιού, ρυζιού, σόγιας και σιταριού να μειώνεται το 2022.
Εκτός από το αυξημένο λειτουργικό κόστος , το WFP αντιμετωπίζει σημαντική μείωση της χρηματοδότησης το 2023 σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, αντανακλώντας το νέο και πιο δύσκολο οικονομικό τοπίο στο οποίο διέρχεται ολόκληρος ο ανθρωπιστικός τομέας. Ως αποτέλεσμα, τα επίπεδα βοήθειας είναι πολύ χαμηλότερα από εκείνα του 2022. Σχεδόν οι μισές από τις επιχειρήσεις του WFP έχουν ήδη αναγκαστεί να μειώσουν το μέγεθος και το εύρος της βοήθειας σε τρόφιμα, μετρητά και διατροφή έως και 50%.
Από τον ξηρό διάδρομο της Κεντρικής Αμερικής και την Αϊτή, μέσω του Σαχέλ, της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, του Νοτίου Σουδάν και μετά προς τα ανατολικά μέχρι το Κέρας της Αφρικής, τη Συρία, την Υεμένη και μέχρι το Αφγανιστάν, οι συγκρούσεις και οι κλιματικές κρίσεις οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους στο χείλος του γκρεμού της πείνας.
Πέρυσι, ο κόσμος συγκέντρωσε εξαιρετικούς πόρους ένα ρεκόρ 14,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ μόνο για το WFP για να αντιμετωπίσει την πρωτοφανή παγκόσμια επισιτιστική κρίση. Σε χώρες όπως η Σομαλία, η οποία βρισκόταν στα πρόθυρα του λιμού, η διεθνής κοινότητα συνήλθε και κατάφερε να τραβήξει τους ανθρώπους πίσω. Αλλά δεν αρκεί μόνο να κρατάμε τους ανθρώπους στη ζωή. Πρέπει να προχωρήσουμε παραπέρα, και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών της πείνας.
Οι συνέπειες της μη επένδυσης σε δραστηριότητες ανθεκτικότητας θα αντηχούν πέρα από τα σύνορα. Εάν οι κοινότητες δεν εξουσιοδοτηθούν να αντέχουν σε κραδασμούς και πιέσεις, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένη μετανάστευση και πιθανή αποσταθεροποίηση και συγκρούσεις. Η πρόσφατη ιστορία μας το έχει δείξει αυτό: όταν το WFP τελείωσαν τα κεφάλαια για τη διατροφή των Σύριων προσφύγων το 2015, δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να εγκαταλείψουν τους καταυλισμούς και να αναζητήσουν βοήθεια αλλού, προκαλώντας μια από τις μεγαλύτερες προσφυγικές κρίσεις στην πρόσφατη ευρωπαϊκή ιστορία.
Πηγή: https://www.wfp.org/
Μοιράσου το με τους φίλους σου